Storende en helpende gedachten met het GGGG schema #tekeneninhetgezin

Bijna iedereen heeft het wel eens: dat akelige gevoel in je buik. Je hebt ruzie met een goede vriend(in), bent ontzettend nerveus voor een sollicitatiegesprek of je hebt vandaag vervelende feedback gehad van een collega. Het kan je complete humeur voor de rest van de dag verpesten en die buikpijn trekt voorlopig niet weg. Dan maar afwachten tot de ruzie of het sollicitatiegesprek weer achter ons ligt..

Zonde! Je kunt ontzettend vaak je eigen gevoel beïnvloeden. Wie het GGGG/4G/ABC schema al kent zal weten dat gedachten en gevoel onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. En dat vervolgens die gedachten en dat gevoel weer bepalen hoe we op bepaalde gebeurtenissen reageren of met situaties om gaan. Het enige waar we geen invloed op hebben van deze vier G’s, is de gebeurtenis.

Zelf oefen ik veel met de G’s waar ik wel invloed op heb. Onze eerste reactie gaat vaak heel snel en de oorspronkelijke gedachten die daarbij horen zijn lang niet altijd helpend. Het is heel interessant om daadwerkelijk te voelen dat je met andere, helpende gedachten ineens niet meer nerveus, verdrietig of boos hoeft te zijn.

Voorbeeld:

Gebeurtenis: Ik kom een bekende tegen op straat en zwaai naar hem. Hij zwaait niet terug, slaat zijn ogen neer en loopt door.
Gedachte: Wat is dit nou.. Vindt hij mij niet aardig of zo? Ik ben vast niet goed genoeg.
Gevoel: Teleurstelling, boosheid, onzekerheid en verdriet.
Gedrag: Volgende keer groet ik hem niet meer.

In de praktijk gaat het razendsnel, maar het gebeurt vaak genoeg. Echter als je er langer over nadenkt en in gaat zoomen op je gedachten, is het de vraag of deze gedachten wel realistisch zijn. Voordat je tot nieuwe, helpende gedachten kunt komen, is het belangrijk om je oorspronkelijke gedachten uit te gaan dagen. Wie heeft er gezegd dat hij mij niet aardig vindt? Hij is nooit eerder boos geweest. Waarom ben ik niet goed genoeg? Ik ben goed zoals ik ben. Misschien heeft hij wel net heel vervelend nieuws gehad en wilde hij me even niet onder ogen komen, omdat dat pijnlijk was? Misschien had hij haast?

Vervolgens vul je opnieuw het schema in, maar dan met nieuwe, helpende gedachten. Je werkt altijd van boven naar beneden:

Gebeurtenis: Ik kom een bekende tegen op straat en zwaai naar hem. Hij zwaait niet terug, slaat zijn ogen neer en loopt door.
Gedachte: Gek dat hij niet reageert. Misschien heeft hij net slecht nieuws gehad en wil hij me niet onder ogen komen omdat het te pijnlijk is.
Gevoel: Nieuwsgierig, bezorgd.
Gedrag: Volgende keer zal ik hem vragen wat maakte dat hij doorliep.

Het is ontzettend leuk om dit schema in te vullen met kinderen of ouders in mijn werk. Het brengt hen vaak tot nieuwe inzichten en kan het zelfvertrouwen en zelfbeeld vergroten. Zelf heb ik pas sinds enkele jaren door hoeveel van je gevoel je kunt beïnvloeden door te spelen met verschillende gedachten en ik moet zeggen dat ik hierdoor bijna nooit meer last heb van angsten of zenuwen. Dat gun ik iedereen!

Op zoek naar meer templates die je kunt inzetten in gezinnen? Klik hier!